UITSTORTEN - )stortte uit, heeft uitgestort), stortende uit- of wegwerpen, ledigen: den inhoud van eene mand uitstorten;
— die rivier stort zich uit in den Rijn, valt in den Rijn;
— verspreiden, uitspreiden: klachten uitstorten;
— openbaren: aan iem. zijn gemoed uitstorten, troost bij iem. zoeken;
— zijne gebeden voor Gods troon uitstorten, bidden. UITSTORTING, v. (-en), het uitstorten; (geneesk.) hemorrhagie; (fig.) uitboezeming; (godsd.) de uitstorting (mededeeling) van den Heiligen Geest.