UITBRADEN - (braadde uit, heeft uitgebraden), ten einde braden, door en door, terdege braden : goed uitgebraden vleesch;
— door braden doen verdwijnen (b. v. de vetdeelen); (fig.) de boter uitbraden, zijne gasten fijn onthalen ; hij braadt er de boter uit, van een gegeven verlof of vrijheid maakt hij een al te ruim gebruik.