Tamboerijn - v. (-en), een der oudste muziekinstrumenten, bestaande uit een houten of koperen hoepel, die aan den rand van schellen of bekkentjes voorzien is en waarbinnen een trommelvel is gespannen, hetwelk door slaan of wrijven met de vingers of knokkels bespeeld wordt; rinkelbom;
— borduurraam.