Wat is de betekenis van Tamboerijn?

handtrom met bellen. muziekinstrument dat bestaat uit een houten of metalen hoepel die bespannen is met een trommelvel en aan de rand voorzien is van belletjes of rinkelende schijfjes; handtrom met bellen. Om het instrument te bespelen, houdt men het in een hand en trommelt of slaat men met de vingers van de andere hand. Ook kan men ermee...

tamboerijn - Zelfstandignaamwoord 1. (muziekinstrument) eenvoudig slaginstrument bestaande uit een hoepel die met een vel bespannen is en waaraan enkele belletjes bevestigd zijn ♢ De dans werd ritmisch begeleid met een tamboerijn en melodisch met een schalmei.

tamboerijn - zelfstandig naamwoord uitspraak: tam-boe-rijn 1. kleine handtrom die bestaat uit een hoepel met schellen in de rand ♢ we hoorden van verre al het trommelen en rammelen van de tamboerijn Zelfstandig naamwoord: tam-boe-rijn ...

(de; -en) GY - met een trommelvel bespannen handtrom zonder schellen waarop vroeger tijdens gymles en ritmische gymnastiek met een korte stok met omwonden knop werd geslagen om het ritme (tempo) en accent van de gymoefeningen aan te geven.

Een tamboerijn is een slaginstrument bestaand uit een houten ring waarin metalen schijfjes zijn bevestigd, en waarover aan één kant een vel is gespannen. De tamboerijn is oeroud en waarschijnlijk afkomstig uit het Midden-Oosten; hij wordt al in de bijbel genoemd. Mozart was een van de eerste 'klassieke' componisten die het instrument in het orkest...

rinkelbom; kleine handtrom

handtrommel met meerinkelende bellen. In Italië en Spanje gebruikelijk bij het begeleiden van dansen. Wordt ook wel in orkesten toegepast.

slaginstrument van oosterse oorsprong, bestaande uit een aan een zijde met vel bespannen houten ring, met in de ring bevestigde metalen schijven. Dit instrument wordt met de hand bespeeld of geschud, waarbij het geluid van de rinkelende schijven typerend is.

handtrommel met rinkelbelletjes.