Stotteren - (stotterde, heeft gestotterd), door onwillekeurige spiersamentrekkingen veroorzaakte krampachtige stoornis in het vlot spreken ; hij stottert als men hem aanziet; iem. het stotteren afleeren, hem hiervan genezen; hij stotterde nog eenige woorden en ging weg. STOTTERING, v. het stotteren, gestotter.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk