Stilzwijgend - bn. bw. (-er, -st), zwijgend ; eene stilzwijgende (ongenoemde) voorwaarde; dat is stilzwijgend daaronder begrepen, zonder er melding van te maken; iets stilzwijgend voorbijgaan, STILZWIJGENDHEID, v. de deugd van het zwijgen, van het bewaren eens geheims ; bedeesdheid ; zedigheid; zwijgen.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
