STANK - m. (-en), kwalijke reuk of lucht: de stank der stadsgrachten; stank van rotte visch; de heele stad is met stank vervuld;
— (fig.) ondank: stank voor dank; ergens met stank afkomen; hij is {evenals de duivel) met stank van mij gescheiden, zijne slechte streken zijn bij zijn vertrek aan het licht gekomen;
— (fig.) hij maakt altijd stank, ruzie, twist. STANKJE, o. (-s), kleine stank.