SCHROMELIJK - bn. bw. (-er -st), angstwekkend, vreeselijk, ijselijk: dat had schromelijke gevolgen kunnen hebben; hij zit schromelijk in de knoei;
— in hevige mate, zeer ; zich schromelijk vergissen; schromelijk te laat komen; schromelijk verliefd zijn.
SCHROMELIJKHEID, v. (...heden). ,