Salamander - m. (-s), eene orde der tweeslachtige dieren, met een zijdelings samengedrukten staart, eene naakte huid en zonder nagels op de teenen, waarvan in ons land drie soorten gevonden worden: de landsalamander (salamandra maculata), de watersalamander (S. cristata) en de kleine watersalamander (S. taeniata); de Japansche reuzensalamander (Cryptobranchus Japonicus) wordt 1 M. lang;
— volgens de Ouden een gift en vlammen spuwend ondier;
— scheldnaam : leelijke salamander;
— (fig.) vuurgeest: een vuurwerk dat eene kronkelende slang voorstelt;
— naam van een vuurhaard. SALAMANDERTJE, o. (-s).