Rozig - bn. (-er, -st), opgezet, ontstoken, gezwollen (van het aangezicht): varkensvleesch en spek zijn nogal rozig, bevorderen de rozigheid ;
— frisch, bekoorlijk als de rozen : een rozig meisje ; haar rozige wangen en rozigen mond. ROZIGHEID, v.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
