Radicaal (2) - RADICAAL o. (scheik.) grondstof, naam van atoomgroepen die zich bij verschillende reacties als elementen gedragen;
— hoofdvereischte, voornaamste eigenschap;
— diploma, bewijs van bevoegdheid : mijn broeder heeft nu ook ’t radicaal voor post en telegraphie, is geslaagd voor dat examen, is daartoe bevoegd;
— (recht.) titel, benaming: het radicaal van Nederlander.