Permanent bn. bw. voortdurend, aanhoudend : die permanente droogte deed veel schade aan den landbouw; zich permanent verklaren, niet uitééngaan (inz. van lands-, gewestelijke- of gemeentevergaderingen); permanente commissie, die niet telkens veranderd of vernieuwd wordt;
— permanente tentoonstelling van schooluitgaven;
— permanent Hof van Arbitrage.
