VERKLAREN - (verklaarde, is en heeft verklaard), klaar worden, van vreugde stralen : toen zij hem zag, verklaarden hare oogen, haar gezicht;
— uitleggen : een droom, een raadsel verklaren; het onweer, de werking der zuigpomp verklaren; de beteekenis van een zin, een woord, een schrijver verklaren ;
— min of meer plechtig uitspreken, te kennen geven: iem. schuldig verklaren; hij verklaarde hem een leugenaar ; valsch verklaren, eene valsche getuigenissen afleggen;
— den oorlog verklaren, aanzeggen ;
— zich verklaren, zijne gedachten duidelijk te kennen geven: gij moet u nader verklaren; zich voor, tegen iem. verklaren. VERKLARING, v. (-en), het verklaren, opheldering ; uitlegging (b. v. van eeji droom);
— aanzegging : verklaring van den oorlog;
— gerechtelijke uitspraak ;
— getuigenis : eene verklaring afleggen, geven (voor den rechter);
— schriftelijke verklaring, getuigschrift, attest; mondelinge verklaring, getuigenis.
