Penitentie - v. (-s, ...tiën), boete, straf, die de priester wegens begane fouten oplegt; (bij uitbr.) dit is eene harde penitentie, dat is eene zware straf, (ook) een moeilijk geval; ’t is eene ware penitentie;
— oude zonde, nieuwe penitentie, de gevolgen van begane feilen gevoelt men nog lang daarna.