Opstand - m. (-en), het opstaan; oproer, verzet tegen het wettig gezag : in opstand komen; opstand maken; een opstand dempen;
— (bouwk.) teekening of voorstelling van een voorwerp, van een gebouw, zooals ’t zich in zijne verhoudingen aan ’t oog vertoont: de opstand van een huis;
— de opstand van een winkel, alle kasten, planken, laden enz. in een winkel noodig;
— de opstand van een bosch, het staand hout.
