(ontroerde, heeft en is ontroerd), aandoen, treffen hetzij door verblijdende of bedroevende omstandigheden : geen kwelling zal mijn vrij gemoed ontroeren; zijne woorden hadden haar nog meer ontroerd; aangedaan worden: ontroer dan, aarde, en gruw ! ONTROERING, v. (-en).
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
