v. (-nen), (in ’t algem.) (bij menschen en dieren) het benedenste gedeelte der kin; (in ’t bijz.) (bij menschen) de tweede kin welke zich bij welgedane menschen beneden de kin bevindt, het neerhangend vleezig deel onder de kin, dat als ’t ware eene tweede kin vormt; eene dubbele onderkin, eene onderkin als ’t ware met twee verdiepingen;
— eene onderkin trekken, zijn gezicht terugtrekken en daardoor eene onderkin maken, om aan ’t gelaat eene gewichtige en deftige plooi te geven.