Oester v. (-s, -en), zeker plaatkieuwig weekdier met maar ééne sluitspier en met ééne platte en ééne bolle schelp (ostrea), inz. de gewone of eetbare oester (ostrea edulis), die als eene gezochte lekkernij bekend staat; Hollandsche oester, volksbenaming voor eene soort van mosselen, die bijzonder lekker smaakt;
— (spr.) hij gaapt als eene oester, die in de warmte komt;
— hij leeft als eene oester, geheel van de wereld afgezonderd, alleen voor zichzelven. OESTERTJE, o. (-s).