Mica o. glimmer: zekere delfstof van een parelmoer- en metaalachtigen glans, dat zich gemakkelijk laat splijten; het door ijzer of mangaan bruinachtig geel of zilverwitte mica is bekend onder den naam van kattengoud of kattenzilver; fijngestooten mica, goud- en zilverzand, dat op versch geschreven schrift gebruikt wordt;
—, (-’s), voorwerpje van mica, inz. als schoorsteentje op een lampeglas.