Luizig bn. bw. (-er, -st), vol luizen; (fig.) armoedig, in lompen gekleed die luizige kerel; nietig, armzalig, kaal: een luizige boel; hoe is ’t mogelijk, zoo'n ruzie om een luizig dubbeltje;
— (gemeenz.) het was er luizig vol, verbazend vol.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
