IJVEREN, (ijverde, heeft geijverd), vol vuur voor of tegen iets opkomen, vol verlangen zijn iets te doen: hij ijvert voor de goede zaak; hij ijvert voor Gods eer; zijn gansche leven ijverde hij tegen de zonde;
— (veroud.) jaloersch zijn op; iem. van ontrouw in zijne liefde verdenken en daarover zijn misnoegen toonen : hij ijvert over zijne huisvrouw.
