GRONDKLEUR, v. (-en), de eerste kleur die op iets gebracht wordt om vervolgens door andere verflagen te worden bedekt;
— de hoofdkleur, de ondergrond van een behangsel, een tapijt, enz.;
— (ook) de meest in ’t oog vallende kleur (bij vogels en visschen);
— oorspronkelijke kleur: een vaal behangsel waarvan de grondkleuren moeilijk waren te herkennen.