BEDEKT, bn. bw. (-er, -st), (bouwk.) bedekte staart, houtverbinding door middel van een zwaluwstaart, die onzichtbaar is;
— (vest.) de bedekte weg, een ongeveer 10 M. breede weg aan den buitenkant der gracht, door een zacht glooiend glacis gedekt, waar de soldaat tegen het geschut der belegeraars beveiligd is; (ook) een min of meer verborgen weg;
— een bedekt terrein, een terrein, dat wegens de daarop zich bevindende heesters, tuinen, afsluitingen, gehuchten enz. geen uitzicht toelaat;
— bedekte vijanden, heimelijk;
— in bedekte termen, niet openlijk, maar toch duidelijk genoeg;
— (fig.) een bedekt karakter, een geveinsde aard;
—eene zaak bedekt houden, geheim houden, er niet rond voor uit komen;
— bedekt te kennen geven, laten raden, laten vermoeden.