GODGELEERD, bn. bekend met alles wat op den godsdienst betrekking heeft: een godgeleerd schrijver;
— op de godgeleerdheid betrekking hebbende, theologisch Godgeleerde Bijdragen; hij wijdt zich aan godgeleerde studiën. GODGELEERDE, m. (-n), iemand die eene uitgebreide kennis bezit aangaande God, Zijn wil, Zijne geboden; een geleerde die zijne studie maakt van al wat op den godsdienst betrekking heeft, een beoefenaar der godgeleerdheid, theoloog, theologant: de godgeleerden zijn het hierover niet eens. GODGELEERDHEID, v. de kennis van God en Zijne geboden; de wetenschap van den godsdienst, theologie: een hoogleeraar in de godgeleerdheid.