GIST, (gew. ook GEST), v. zeker plantaardig organisme dat ontstaat in vloeistoffen, wanneer suikerdeelen daarin zoodanig worden omgezet dat er alcohol wordt gevormd; zoowel datgene wat naar boven werkt als schuim (bovengist), als wat als droesem bezinkt (ondergist): de gist, die men gebruikt om brood en ander gebak te doen rijzen wordt meest verkregen in de branderijen;
— droge gist, de gedroogde of geperste gistplantjes.
