GEVOLMACHTIGD, bn. van eene volmacht voorzien om in bepaalde gevallen in naam van een ander te handelen de rechthebbende of een door hem gevolmachtigd persoon;
— (diplom.) gevolmachtigd minister, minister-plenipotentiaris, als titel der gezanten bij vreemde hoven buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister. GEVOLMACHTIGDE, m. (-n), (recht, en diplom.) iemand die gevolmachtigd is.