gevolmachtigd
...
M. J. Koenen's (1937)
bn. (bevoegd als plaatsvervanger op te treden): een gevolmachtigd persoon, een zaakgelastigde, een gemachtigde; een gevolmachtigd Minister, d. i. van een volmacht voorzien om in naam van een regerend persoon of lichaam of een staat op te treden.
Jozef Verschueren (1930)
(gә'volmachtәcht) bn. volmacht hebbend om als plaatsvervanger op te treden: een bijzonder -e persoon; een minister bij een ander hof, Syn. →: afgezant.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn., van een volmacht voorzien om in bepaalde gevallen in naam van een ander te handelen: de rechthebbende of een doorhem persoon; (diplomatie) minister, minister-plenipotentiaris, als titel van gezanten bij vreemde hoven, thans buitengewoon gezant en — minister.
J.H. van Dale (1898)
GEVOLMACHTIGD, bn. van eene volmacht voorzien om in bepaalde gevallen in naam van een ander te handelen de rechthebbende of een door hem gevolmachtigd persoon; — (diplom.) gevolmachtigd minister, minister-plenipotentiaris, als titel der gezanten bij vreemde hoven buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister. GEVOLMACHTIGDE, m. (-n), (recht,...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: