GELUKKEN, (gelukte, is en heeft gelukt), een voorspoedigen afloop hebben, wel slagen: de. zaak zal wel gelukken; de poging gelukte niet; die teekening is goed gelukt, goed geslaagd, goed uitgevallen;
— het is mij niet gelukt, het heeft mij niet mogen gelukken, ik heb er niet in mogen slagen;
— dat zal hem niet gelukken, hij zal er niet in slagen (inz. met het bijdenkbeeld ik zal het hem beletten);
— (Zuidn.) slagen (van een persoon); wij zullen het u honderdmaal vergelden, als wij gelukken; ergens in gelukken, er in slagen hij gelukte in al zijne voornemens.