DOORZICHTIG, bn. (-er, -st), zoo, dat men een daarachter geplaatst voorwerp er door kan zien: gewoon glas is doorzichtig, matglas doorschijnend;
— (fig.) een doorzichtig weefsel van leugens, dat de waarheid niet kan verbergen;
— een doorzichtig plan, gemakkelijk te doorzien. DOORZICHTIGHEID, v.
