CONDUCTEUR, m. (-s, -en), persoon die op treinen, trams enz. voor het opnemen en uitlaten der reizigers zorgt, door het sein tot stilhouden en weder voortgaan te geven, het reisgeld ontvangt of de bewijzen van betaling daarvan controleert;
— de conducteur van eene postkar, der brievenmalen, aan wien de zorg, de expeditie van de brieven enz. is opgedragen;
— (krijgsw.) opzichter bij het leggen van bruggen enz.
