BUIZIG, bn. (gew.) bevreesd, benauwd ik ben er buizig van; dat paard is buizig;
— (gew.) hij is buizig, verstoord, in kwaden luim, brommerig;
— *t is buizig weer, onstuimig; de zee is buizig, ruw, onstuimig.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
