BEKRONEN, (bekroonde, heeft bekroond), eene kroon opzetten; (fig.) den prijs toekennen eene bekroonde prijsvraag: zijne verhandeling werd met goud bekroond; op verschillende tentoonstellingen bekroond; zijne pogingen teerden met een goeden uitslag bekroond, beloond;
— aan eenige onderlaag een bovenstuk geven eene hoogte met troepen bekronen, er troepen bovenop brengen;
— (krijgsk.) een mijntrechter bekronen, schanskorven aan den rand naar ’s vijands zijde plaatsen;
—den bedekten weg bekronen, eene loopgraaf langs de kruin van het glacis maken;
— eene rij schanskorven bekronen, er eene rij sappenkorven bovenop plaatsen. BEKRONING, v. (-en), het bekronen; toekenning van een prijs; de toegekende prijs. BEKRONER, m. (-s).