BEF, v. (-fen), strookje wit linnen of katoen, dat de geestelijken en rechters in ambtsgewaad onder de kin dragen (scherts.) de mannen van de bef; kraag van een koorknaap;
— (Zuidn.) groote, scherpe kin;
— (Zuidn.) snapster.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
