ACHTERLATEN, (liet achter, heeft achtergelaten), iemand laten waar hij is, terwijl men zelf vertrekt; stervende iemand nalaten (eene weduwe, kinderen);
— de achtergelatenen, mv. de overlevenden;
— nalaten (een vermogen);
— voorwerpen laten staan of liggen, terwijl men andere wegveegt, meeneemt;
— schulden achterlaten, bij zijn vertrek, bij zijn dood schulden onbetaald laten;
— een last, een bevel enz. achterlaten, bij zijn vertrek den achterblijvenden opdragen;
— aan iets het aanzijn geven en het laten voortduren, nadat de voortbrengende werking heeft opgehouden : striemen, sporen, litteekens enz. achterlaten;
— (w. g.) nalaten, verwaarloozen, achterwege laten. ACHTERLATING, v. met achterlating van.
