Wat is de betekenis van Achterlaten?

achterlaten - Werkwoord 1. (ov) dumpen, weggaan van, verlaten, niet meenemen ♢ Nadat hij zijn vrouw had geslagen heeft zij hem achtergelaten in het brandende huis. Woordherkomst samenstelling van achter en laten

achterlaten - onregelmatig werkwoord uitspraak: ach-ter-la-ten 1. laten blijven waar het is ♢ je kunt die fiets wel bij ons achterlaten Onregelmatig werkwoord: ach-ter-la-ten ik laat achter (... ik achterlaat)...

v., efterlitte, binefterlitte, neilitte; de sleutel —, de kaei litte.

...

(liet achter, heeft achtergelaten), 1. (iemand) laten waar hij is, terwijl men zelf vertrekt: iem. verbaasd achterlaten; 2. stervende nalaten (een weduwe, kinderen); — zelfst.; de achtergelatenen., de overlevenden; 3. (voorwerpen) laten staan of liggen, terwijl men andere wegvoert, meeneemt; — schulden achterlaten,...

liet achter, heeft achtergelaten; 1. iem. of iets laten op de plaats of in de toestand, waar of waarin hij, zij of het is; iem. op een eiland achterlaten; iem. verbaasd achterlaten; 2. bij sterven doen achterblijven; een weduwe achterlaten; veel fortuin achterlaten, in dit geval ook: nalaten; 3. iets veroorzaken en laten voortduren: sporen, litteke...

('achtər) (liet achter, heeft achtergelaten) 1. bij het heengaan laten op de plaats waar iets of iemand was : ik heb hem in Engeland achtergelaten. 2. in een bepaalde toestand laten : iemand troosteloos -; schulden -, nl. onbetaald. 3. veroorzaken en laten bestaan : sporen, een litteken -. 4. stervend nalaten : een groot fortuin -. Syn. nala...

achterlaten - ach'terlaten (liet achter, heeft achtergelaten), 1. (iemand) laten waar hij is, terwijl men zelf vertrekt; iemand verbaasd —; 2. stervende nalaten (een weduwe, kinderen); zelfstandig: de achtergelatenen, de overlevenden; 3. (voorwerpen) laten staan of liggen, terwijl men andere wegvoert, meeneemt; schulden -, bij zijn vertrek, bij zij...

ACHTERLATEN, (liet achter, heeft achtergelaten), iemand laten waar hij is, terwijl men zelf vertrekt; stervende iemand nalaten (eene weduwe, kinderen); — de achtergelatenen, mv. de overlevenden; — nalaten (een vermogen); — voorwerpen laten staan of liggen, terwijl men andere wegveegt, meeneemt; — schulden achterlaten, bij...