bn. bw.,
1. waarlijk, zeker; echt: God is waarachtig; is Jezus waarachtig opgestaan!; de waarachtige liefde;
2. waar, werkelijk : een waarachtige geschiedenis;
3. (bw.) in waarheid, stellig: ’t is waarachtig waar; — als tw., beslist, bepaald: waarachtig, dat is zo! wél wis en waarachtig! ; — als sterke verzekering : dat is waarachtig geen pretje! waarachtig niet! — om aan te duiden dat iets waar is, hoezeer men er zich over moet verwonderen, notabene: daar begint hij waarachtig weer!
