v. (-en),
1. lastgeving, uitgedrukte of stilzwijgende overeenkomst waarbij iem. aan een ander de macht geeft of de last opdraagt om een zaak voor hem en in zijn naam te verrichten: volmacht geven, verstrekken, hebben ; onbeperkte volmacht; bij volmacht huwen ; — ook : het schriftelijk bewijs van zulk een opdracht: zijn volmacht tonen;
2. (veroud.) gevolmachtigde.
