m. (...stenen) en o. g. mv. (als stofn.),
1. bep. variëteit van kiezellei van een zwarte of andere donkere kleur, die gebezigd wordt om het gehalte van goud, zilver of andere edele metalen vast te stellen naar de kleur van de streek: de oudste essaieermethode is die met de toetssteen;
2. (bij verg.) middel om de echtheid, waarde en derg. van iets vast te stellen, criterium: tegenspoed is de toetssteen der vriendschap;
3. (hist.) ben. voor een of meer soorten van in de ornamentiek gebruikte steen, in kleur of structuur gelijkend op de onder 1. genoemde, zoals zwart marmer of basalt: inlegwerk van marmer en toetssteen.
