(<Fr.<Lat.-Gr.), v.,
1. juiste onderlinge verhouding, wat vorm en afmeting betreft, van de onderdelen van een geheel: in gebouwen moet symmetrie heersen; de symmetrie der delen springt terstond in het oog; inz. een zodanige inrichting of opstelling dat zij door een lijn of vlak verdeeld kan worden in twee delen die elkaars spiegelbeeld zijn;
2. (wisk.) met betr. tot de waarden der veranderlijken of onbekenden in een vergelijking enz.: onderlinge verwisselbaarheid zonder dat de waarde der vergelijking verandert.
