v.,
1. eigenschap of toestand van zonder beweging te zijn of weinig te bewegen, inz. van water: de stilte van het meer;
2. toestand dat het niet of weinig waait, windstilte: stilte op zee; de stilte die de
storm voorafgaat (inz. fig.);
3. toestand dat er geen of weinig of geen geluid wordt gehoord of gemaakt, dat er weinig of niet gesproken wordt: een ogenblik stilte; er heerste diepe stilte; stilte gebieden, eisen; in de stilte van de nacht; de stilte des doods; een doodse stilte; stilte! als gebod; de stilte breken, het eerst beginnen te spreken;
4. afwezigheid van verkeer, vertier, drukte; (vandaar ook) eenzaamheid, afzondering: overal zocht hij de stilte;
5. kalmte, rust, vredigheid: ik zal vrede en stilte over Israël geven (1 Kron. 23 : 9);
6. heimelijkheid, bedektheid; in stilte, heimelijk, ongemerkt: God in stilte bidden; hij deed het in stilte.
