(<Fr.-Lat.), (-en),
I. m., (oudt.) (mil.) opzichter van orde en tucht in een legerplaats; — (zeew.) vóór 1895: scheepsonderofficier belast met het toezicht op de gevangenen aan boord;
II. v. (-en),
1. soldatengevangenis: hij zit in de provoost;
2. zekere militaire straf, thans streng arrest genoemd: tot 3 dagen provoost veroordelen.
