(loochende, heeft geloochend),
1. iets ontkennen, verklaren dat het niet waar of juist is, inz. van iets dat het subject ten laste gelegd wordt: hij loochende nu alles, wat hij vroeger had toegegeven ; — dat kan je niet loochenen, dat moet je erkennen;
2. het bestaan van iets ontkennen : banden die niet te loochenen zijn ; — dat valt niet te loochenen, dat staat vast;
3. (w. g.) verzaken, verloochenen; — (Zuidn.); zijn ouders niet kunnen loochenen, er goed op gelijken; — (kaartsp.) (Zuidn.) verzaken, geen kleur bekennen.
