v. (-en),
1. het feit of de wijze van liggen, de wijze waarop iets of iem. gelegen is: de ligging van deze plaats is niet zeer gunstig; de schilderachtige ligging van dat kasteel; dat stuk land lijdt aan te natte ligging; de ligging der kamers is opperbest; — (muz.) de ligging der tonen in een akkoord, de zetting met betr. tot de toonhoogte ; met betr. tot vingerzetting: plaatsing van de hand; — houding of positie van een ongeboren vrucht in de baarmoeder: een moeilijke ligging, die de bevalling moeilijk maakt; — 2. wijze of gelegenheid van te bed liggen, slaapplaats: wij hadden daar goede ligging;
3. plaats waar iets, inz. een schip, ligt.
