m. (-s), thans (SINT-)JACOBSSCHELP, v. (-en), geheten,
1. bovenste waaiervormig geribde schaal van een soort van oesters (Pecten jacobaeus) aan de kusten van Spanje veel gevonden. Deze schelpen werden eertijds door de bedevaartgangers die van Santiago de Compostella terugkeerden, op hun mantels en hoeden vastgehecht ; — zulk een schelp om er oesters in te braden of een stoofsel van vis of vlees warm in op te dienen;
2. zandgebak in de vorm van zulk een schelp;
3. ook als heraldisch figuur.
