v.,
I. betoon van trouw; (hist.) hulde doen, iem. als zijn leenheer huldigen;
2. eer, eerbetoon : iemand hulde brengen (of bewijzen); dat is een hulde aan zijn nagedachtenis; — hulde!, gezegd als men zijn instemming of bewondering voor iets, dat iemand gedaan of gesproken heeft, te kennen wil geven; — (fig.) om hulde aan de waarheid te doen, om haar openlijk te erkennen.
