hulde
hulde - Zelfstandignaamwoord 1. eerbetoon ♢ Hij onderging de hulde glimlachend. ♢ Een militaire band brengt een muzikale hulde. hulde - Werkwoord 1. enkelvoud verleden tijd van hullen ♢Ik hulde ...
Wiktionary (2019)
hulde - Zelfstandignaamwoord 1. eerbetoon ♢ Hij onderging de hulde glimlachend. ♢ Een militaire band brengt een muzikale hulde. hulde - Werkwoord 1. enkelvoud verleden tijd van hullen ♢Ik hulde ...
Muiswerk Educatief (2017)
hulde - zelfstandig naamwoord uitspraak: hul-de 1. bewijs van eer of waardering ♢ zij brachten hulde aan het bruidspaar Zelfstandig naamwoord: hul-de de hulde
Van Dale Uitgevers (1950)
v., I. betoon van trouw; (hist.) hulde doen, iem. als zijn leenheer huldigen; 2. eer, eerbetoon : iemand hulde brengen (of bewijzen); dat is een hulde aan zijn nagedachtenis; — hulde!, gezegd als men zijn instemming of bewondering voor iets, dat iemand gedaan of gesproken heeft, te kennen wil geven; —...
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
was in de tijd van de feodaliteit de eed, waarbij, ter gelegenheid van de investituur, de leenman zijn leenheer trouw zwoer. Een moderner vorm van hulde was die, waarbij de onderdanen hun vorst trouw zwoeren, bepaaldelijk bij de troonsbestijging. Na de vestiging der erfelijke monarchie bleef in vele landen of gewesten de bepaling, dat een nieuwe vo...
M. J. Koenen's (1937)
v.; erebetoon: hulde doen, iem. huldigen als den leenheer; fig. hulde doen, bewijzen aan de waarheid, haar openlijk erkennen,
Jozef Verschueren (1930)
('huldə) v. (-n) [~ hellen ~ neiging] I. Eig. 1. Algm. genegenheid, liefde, trouw. 2. Inz. Eert. trouw aan de leenheer : doen, zweren. II. Metn, eerbewijs : iemand brengen, bewijzen. III. Metf. [van II] erkenning : aan de waarheid doen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: