Commanditair

betekenis & definitie

(Fr.), bn., in commanditair vennoot, deelgenoot in een handelsvennootschap alleen door inbreng van een zeker kapitaal, zonder gerechtigd te zijn, handelend op te treden of zijn naam aan de zaak te geven en slechts ten belope van zijn inbreng aansprakelijk ; stille vennoot, tegenover werkend vennoot; ook zelfst. : een commanditair.