(Gr.-Lat.), m., (stijlleer) klimming door opeenvolging van steeds sterkere uitdrukkingen, b.v.: hun gedrag wekte weerzin, afschuw, haat ten slotte; — ook wel in toepassing op klimming van stem en toon; — een omgekeerde climax of anti-climax (zie ald.).
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
