bn. bw.,
1. heet, hitte afgevend als iets dat brandt: in de brandende zon lopen; een brandende hitte; het brandende hooiland, waar het brandendheet is;
2. oneig.: een brandende dorst, waardoor men gloeit; een brandende pijn, gloeiend; fig.: vurig: een brandend verlangen, ongeduld; een brandend verwijt, dat als in het gemoed brandt, schroeit;
3. een brandend vraagstuk, dat grote belangstelling wekt en dringend oplossing eist;
4. als bw. van graad: hij is brandend nieuwsgierig, in zeer hoge mate; vgl. brandend heet.
