bn. bw. (-er, -st),
1. verdriet hebbend, treurig: bedroefd om, over; de bedroefde ouders denken nog steeds aan hun lieveling; — zelfst.: de bedroefden troosten;
2. droefenis verwekkend, ellendig: in bedroefde omstandigheden verkeren; het ziet er bedroefd uit; een bedroefde toestand;
3. armzalig: een bedroefde redevoering; een bedroefd redenaar; een bedroefd beetje, bitter weinig;
4. zeer, in sterke mate (afkeurend): bedroefd slecht: vgl. Bedroevend.
